Rusland is reuze!!

Dag lieve boskaboutertjes,

Leuk dat jullie weer van de partij zijn. Hier komt mijn verhaal.

Over een groot deel van de voorbije periode heb ik zo goed als niks te zeggen. Of ben ik het al vergeten? Ik heb een week lang hard gewerkt aan mijn taken die afmoesten tegen Pasen en voor Rusland. Gaan werken, thuiskomen en achter de pc. Dat was zowat mijn dagverloop. Vriendjes in Moas 2 dachten al dat we dood in ons appartement gingen liggen. Twas een lastige week, want zoals velen weten, wanneer er wat druk op mij komt, gaat het soms wel es de verkeerde kant op.

By the way: Wouter en tante Lut: gelukkige verjaardag he!! Beter laat dan nooit.

Donderdagavond heb ik het er mij dan ook eens goed van gepakt en eens niet tegen mezelf gezegd dat ik in mijn bed moest (voort werk, voor taken...). Ter voorbereiding van onze geuze Rusland-trip, hebben we samen gegeten en wat filmmateriaal verslonden. Resultaat: 1 uurtje slaap de nacht voor ons vertrek. Twas echt alsof een vakantie begon, want die dag was het zalig weer: sneeuw en zon!! Eerst ongeveer 2 uurtjes trein naar Kouvola, dan 4 uur naar Sint-Petersburg. Twee dingen zijn een must wanneer je naar Rusland trekt. Het eerste is je pasport!! Zonder pasport geraak je niet voorbij de 5-tal controles onderweg. Het tweede is een gekke russisch sprekende Rus. Wij hadden beiden en dus geluk!

Ons groepje van 9 was vergezeld van een russische jongen die hier in Mikkeli studeert. Hij is afkomstig van Sint-Petersburg en kon ons dus vlekkeloos door de metro, de stad, boze Russen... loodsen. Ik ben hem eeuwig dankbaar. We hebben in vier dagen enorm veel gezien omdat hij alles zo vlot wist te bereiken. De eerste dag in Sint-Petersburg was overweldigend. Tis echt (zoals velen zeggen) een hele mooie stad. Zeer sprookjesachtig. Nogal vreemd wanneer je op elke hoek van de straat een militair (ze dragen toch een geweer) ziet staan. Het is verboden om foto's te trekken in metro's, stations, van bruggen... Vraag mij niet waarom? We zijn een Italiaan tegengekomen die 2 maand in Tibet heeft vertoefd en nadien zo zot is geweest om op zijn eentje de Transsiberische route van Oost-Rusland naar West-Rusland te doen. Die jongen was blij dat hij na 3 maand terug naar huis mocht. Toen hij een brug wou trekken, heeft hij samen met de brug ook een geweer voor zijn neus gezien. Tligt gevoelig bij die mannen.

Twas Liesbeth haar verjaardag, dus dat betekende feestje op de nachttrein!! Vlug een grote taart gekocht voor het vertrek en hup op de trein. De trein was muffig, de cabines klein en wij al vrij moe. Iedereen zat verspreid over verschillende cabines. Uiteindelijk zijn we allemaal in Arthur's cabine geskropen waar drie Indiërs ons met open armen ontvingen. Ge kent dat hé, zo van die mannen die ook al heel de wereld hebben afgereisd en meteen voelen waar er lotgenootjes zitten. De avond was gezellig, warm en kort. Om vijf uur 's morgens kwam de trein aan in Moskou. Vééééél te vroeg. Een geschreeuw van de reisbegeleidster die melde (zei Arthur) dat de toiletten over 10 minuten gingen sluiten, maakte mij wakker. Ik had wonderbaarlijk goed maar kort geslapen op de golven van de trein. Een half uur vooraleer de trein aankomt in een stad, worden alle toiletten gesloten om drollen rondom de steden te vermijden.

Yes, het Hardrockcafe van Moskou was tijdens de weekenden 24u op 24u open en dus ook wanneer wij daar aankwamen in de vroege uurtjes. Tanden poetsen, konijntje spelen (zie foto's)... Moskou is groter en ambitieuzer. Arthur vertelde mij dat veel winkels dag en nacht open zijn. Wanneer je een gsm wil hebben en overdag werkt, kan je die nog altijd rustig 's nachts gaan kopen. Ge moet maar goesting hebben. De hostel waar we zaten, was goed verstopt, maar wel heel gezellig. Een bende finse jongeren en een bendeke lawaaierige Spanjaarden vulden het kot. Ik heb veel gezien, te veel om op te sommen. Kzou zeggen, bekijk de foto's. Een hoogtepunt was de 'babypotato'. Dit is patat met vulsel naar keuze in. Zoals wij frietjes afhalen op straat, zo halen russen 'babypotatoes' af aan een kraampje. Zeer lekker! Voor wie zich afvraagt vanwaar deze naam komt, niet van baby, maar wel van het merk van de aardappelen.

's Avonds hebben we met een paar nog een stapje in de wereld gezet. Oorsprokelijk was het de bedoeling om het rustig te houden, maar toen we aankwamen op de plaats die we in gedachten hadden, leek er toch wel een dj 'in the house' te zijn. In tegenstelling tot Finland zijn de Russen hier NIET zo zat. Twas echt een zalige plek onder de grond waar je kon eten, drinken, dansen, waterpijpke roken... Moskou by night vind ik persoonlijk mooier dan overdag.

De dag nadien bestond ook uit bezoekjes hier en daar. Om 1u 's nachts hadden we dan de nachttrein terug naar Sint-Petersburg. Deze keer derde klasse en geen bedden. De volgende dag werd ik nog meer verliefd op Sint-Petersburg. Aangezien een deeltje van de groep om het licht uit te drukken soms nogal moeilijk deed en Liesbeth en ik de enige waren die die dag vertrokken richting Mikkeli, hebben Mauro, Arthur, Liesbeth en ik nog aan een sneltempo nog wat sightseeing gedaan. De max!!! Het winterpaleis, de reuzachtige bruggen... Mooie afsluiter want om 16u hadden we alweer onze trein terug naar het rustige Mikkeli. Helaas...

Gene paniek, der zijn nog foto's van Rusland die ik nog niet heb. Er is ook een filmpje dat zeker de moeite zal zijn. Hopelijk steekt Arthur het vlug ineen en kan ik het hier ergens kwijt.

Vandaag heb ik mijzelf overtroffen!! Ik was van plan om een dagcentrum hier in Mikkeli te bezoeken. Gisterenavond merkte ik plots dat het nogal ver gelegen was. Niets aan te doen hier in wandelland. Zeker niet wanneer je soms tot aan je kniëen in de sneeuw zakt. Kheb toch mijn fiets meegenomen voor op de berijdbare stukken. In sneeuw en wind heb ik er een uur en een half over gedaan om mijn bestemming te bereiken. Leve de auto! Uiteindelijk was ik wat ontgoocheld in de organisatie. Ik kan er niet omheen en moet zeggen dat het er doodsaai was. De organisatie biedt opvang voor volwassenen en kinderen. Opvang is het juiste woord aangezien er niet zo veel te beleven valt. Buiten naaien en knutselen is zitten de hoofdactiviteit (ja, ook van de begeleiders). Gelukkig brachten de kinderen vanaf 13u (na school) verlossing.

Morgen spring ik voor 3 uur op de trein naar Helsinki om Pieter af te halen. Eindelijk!!

Lieve jokrilui, zet em op hé daar in Sint-Pauwels op jokriweekend!! Laat maar horen dat jullie er zijn!!

Mama en papa, danku voor het paascadeau!!! Kwas superblij met mijn pakje in de bus!! Echt leuk!!

Tot gauw lieve boskaboutertjes!

xx

Ellen