Rusland is reuze!!

Dag lieve boskaboutertjes,

Leuk dat jullie weer van de partij zijn. Hier komt mijn verhaal.

Over een groot deel van de voorbije periode heb ik zo goed als niks te zeggen. Of ben ik het al vergeten? Ik heb een week lang hard gewerkt aan mijn taken die afmoesten tegen Pasen en voor Rusland. Gaan werken, thuiskomen en achter de pc. Dat was zowat mijn dagverloop. Vriendjes in Moas 2 dachten al dat we dood in ons appartement gingen liggen. Twas een lastige week, want zoals velen weten, wanneer er wat druk op mij komt, gaat het soms wel es de verkeerde kant op.

By the way: Wouter en tante Lut: gelukkige verjaardag he!! Beter laat dan nooit.

Donderdagavond heb ik het er mij dan ook eens goed van gepakt en eens niet tegen mezelf gezegd dat ik in mijn bed moest (voort werk, voor taken...). Ter voorbereiding van onze geuze Rusland-trip, hebben we samen gegeten en wat filmmateriaal verslonden. Resultaat: 1 uurtje slaap de nacht voor ons vertrek. Twas echt alsof een vakantie begon, want die dag was het zalig weer: sneeuw en zon!! Eerst ongeveer 2 uurtjes trein naar Kouvola, dan 4 uur naar Sint-Petersburg. Twee dingen zijn een must wanneer je naar Rusland trekt. Het eerste is je pasport!! Zonder pasport geraak je niet voorbij de 5-tal controles onderweg. Het tweede is een gekke russisch sprekende Rus. Wij hadden beiden en dus geluk!

Ons groepje van 9 was vergezeld van een russische jongen die hier in Mikkeli studeert. Hij is afkomstig van Sint-Petersburg en kon ons dus vlekkeloos door de metro, de stad, boze Russen... loodsen. Ik ben hem eeuwig dankbaar. We hebben in vier dagen enorm veel gezien omdat hij alles zo vlot wist te bereiken. De eerste dag in Sint-Petersburg was overweldigend. Tis echt (zoals velen zeggen) een hele mooie stad. Zeer sprookjesachtig. Nogal vreemd wanneer je op elke hoek van de straat een militair (ze dragen toch een geweer) ziet staan. Het is verboden om foto's te trekken in metro's, stations, van bruggen... Vraag mij niet waarom? We zijn een Italiaan tegengekomen die 2 maand in Tibet heeft vertoefd en nadien zo zot is geweest om op zijn eentje de Transsiberische route van Oost-Rusland naar West-Rusland te doen. Die jongen was blij dat hij na 3 maand terug naar huis mocht. Toen hij een brug wou trekken, heeft hij samen met de brug ook een geweer voor zijn neus gezien. Tligt gevoelig bij die mannen.

Twas Liesbeth haar verjaardag, dus dat betekende feestje op de nachttrein!! Vlug een grote taart gekocht voor het vertrek en hup op de trein. De trein was muffig, de cabines klein en wij al vrij moe. Iedereen zat verspreid over verschillende cabines. Uiteindelijk zijn we allemaal in Arthur's cabine geskropen waar drie Indiërs ons met open armen ontvingen. Ge kent dat hé, zo van die mannen die ook al heel de wereld hebben afgereisd en meteen voelen waar er lotgenootjes zitten. De avond was gezellig, warm en kort. Om vijf uur 's morgens kwam de trein aan in Moskou. Vééééél te vroeg. Een geschreeuw van de reisbegeleidster die melde (zei Arthur) dat de toiletten over 10 minuten gingen sluiten, maakte mij wakker. Ik had wonderbaarlijk goed maar kort geslapen op de golven van de trein. Een half uur vooraleer de trein aankomt in een stad, worden alle toiletten gesloten om drollen rondom de steden te vermijden.

Yes, het Hardrockcafe van Moskou was tijdens de weekenden 24u op 24u open en dus ook wanneer wij daar aankwamen in de vroege uurtjes. Tanden poetsen, konijntje spelen (zie foto's)... Moskou is groter en ambitieuzer. Arthur vertelde mij dat veel winkels dag en nacht open zijn. Wanneer je een gsm wil hebben en overdag werkt, kan je die nog altijd rustig 's nachts gaan kopen. Ge moet maar goesting hebben. De hostel waar we zaten, was goed verstopt, maar wel heel gezellig. Een bende finse jongeren en een bendeke lawaaierige Spanjaarden vulden het kot. Ik heb veel gezien, te veel om op te sommen. Kzou zeggen, bekijk de foto's. Een hoogtepunt was de 'babypotato'. Dit is patat met vulsel naar keuze in. Zoals wij frietjes afhalen op straat, zo halen russen 'babypotatoes' af aan een kraampje. Zeer lekker! Voor wie zich afvraagt vanwaar deze naam komt, niet van baby, maar wel van het merk van de aardappelen.

's Avonds hebben we met een paar nog een stapje in de wereld gezet. Oorsprokelijk was het de bedoeling om het rustig te houden, maar toen we aankwamen op de plaats die we in gedachten hadden, leek er toch wel een dj 'in the house' te zijn. In tegenstelling tot Finland zijn de Russen hier NIET zo zat. Twas echt een zalige plek onder de grond waar je kon eten, drinken, dansen, waterpijpke roken... Moskou by night vind ik persoonlijk mooier dan overdag.

De dag nadien bestond ook uit bezoekjes hier en daar. Om 1u 's nachts hadden we dan de nachttrein terug naar Sint-Petersburg. Deze keer derde klasse en geen bedden. De volgende dag werd ik nog meer verliefd op Sint-Petersburg. Aangezien een deeltje van de groep om het licht uit te drukken soms nogal moeilijk deed en Liesbeth en ik de enige waren die die dag vertrokken richting Mikkeli, hebben Mauro, Arthur, Liesbeth en ik nog aan een sneltempo nog wat sightseeing gedaan. De max!!! Het winterpaleis, de reuzachtige bruggen... Mooie afsluiter want om 16u hadden we alweer onze trein terug naar het rustige Mikkeli. Helaas...

Gene paniek, der zijn nog foto's van Rusland die ik nog niet heb. Er is ook een filmpje dat zeker de moeite zal zijn. Hopelijk steekt Arthur het vlug ineen en kan ik het hier ergens kwijt.

Vandaag heb ik mijzelf overtroffen!! Ik was van plan om een dagcentrum hier in Mikkeli te bezoeken. Gisterenavond merkte ik plots dat het nogal ver gelegen was. Niets aan te doen hier in wandelland. Zeker niet wanneer je soms tot aan je kniëen in de sneeuw zakt. Kheb toch mijn fiets meegenomen voor op de berijdbare stukken. In sneeuw en wind heb ik er een uur en een half over gedaan om mijn bestemming te bereiken. Leve de auto! Uiteindelijk was ik wat ontgoocheld in de organisatie. Ik kan er niet omheen en moet zeggen dat het er doodsaai was. De organisatie biedt opvang voor volwassenen en kinderen. Opvang is het juiste woord aangezien er niet zo veel te beleven valt. Buiten naaien en knutselen is zitten de hoofdactiviteit (ja, ook van de begeleiders). Gelukkig brachten de kinderen vanaf 13u (na school) verlossing.

Morgen spring ik voor 3 uur op de trein naar Helsinki om Pieter af te halen. Eindelijk!!

Lieve jokrilui, zet em op hé daar in Sint-Pauwels op jokriweekend!! Laat maar horen dat jullie er zijn!!

Mama en papa, danku voor het paascadeau!!! Kwas superblij met mijn pakje in de bus!! Echt leuk!!

Tot gauw lieve boskaboutertjes!

xx

Ellen

aiaiai

Aiaiai!!
Het bloggen is blijkbaar nog een moeilijke opdracht voor mij. Ik hou jullie graag op de hoogte, maar maak er soms geen tijd voor.

Tis al een tijdje geleden. Ik zal proberen om de hoogtepunten eventjes aan jullie voor te schotelen. Het weekend van 1 en 2 maart ben ik samen met een bendeke erasmussers naar Lahti gegaan, dolenthousiast voor de grote skijumping-wedstrijd in Lahti. Je weet wel, schansskispringen zoals wij in België zeggen. Na 2 uur trein bleek er te veel wind te zijn om van die hoge glijbanen te springen, de wedstrijd werd uitgesteld en opnieuw uitgesteld. Een slimme mens wist meteen dat we niks meer te zien gingen krijgen. Dus zijn wij lekker naar een ijshockeywedstrijd gaan kijken, lekker binnen onder een grote koepel van het stadium. Twas echt de moeite en dit komt dan uit de mond van iemand die niet vlug dolenthousiast is over een voetbalwedstrijd of dergelijke. Ijshockey is superspannend en ja, der wordt af en toe in gevochten!!! Wij hadden chance!! Helm af, handschoenen uit en kloppen maar. Vreemd om dit in een professioneel hoog geplaatste wedstrijd te zien gebeuren.

Die avond zijn we doorgereden naar Helsinki om onze belgische vrienden te bezoeken. Een fins avondje uitgaan was wel leuk, maar ongelooflijk duur (7 euro entree, 2 euro verstiaire, 4,5 euro de pint, 5 euro voor 10 minuten nachtbus). Twas leuk. De dag nadien zijn we naar het eiland Suomenlina geweest. Het is net een dorp waar alle mensen op een dag zijn gestorven, zeer verlaten. Bekijk vooral de foto's om te zien hoe het er was. De eerste kennismaking met Helsinki was leuk, maar grijs. Je zou niet zeggen dat het de hoofdstad is. 's Avonds, hup weer op de trein voor 2,5 uur naar Mikkeli, toch wel met pijn in het hart en beetje schrik voor de stilte. Eens babbelen en leute maken met een paar (acht) goeie belgen deed wel deugd ze!!

De dinsdag erna kwam mijn zus. In de namiddag kreeg ik een berichtje: 'mijn vliegtuig is moeten terugkeren omwille van technische problemen (slik!), we vertrekken straks met een ander, dus ik zal later in Finland zijn'. Fuuuuuw, uiteindelijk was mijn zusje hier tegen negen uur goed en wel op ons appartement gelanceerd. Natuurlijk stond het lekkere eten al klaar :) !!! Nog wat ziek en zeer moe, zijn we maar vroeg in ons bed gekropen. Tdeed ook voor mij deugd. Ik slaap hier niet zo heel veel en ook slecht. Mijn dekbed weet het klaar te spelen dat ik hier elke nacht ongelooflijk lig te zweten en dus zeer veel wakker word. Oplossingen voor mijn probleem zijn welkom.

Twas een leuke week met mijn zus, wel vreemd want twas alsof ze hier wel vaker is, heel leuk, maar toch normaal. Ik heb mijn dagelijks erasmusleven voortgezet, samen met haar, dan wel op een iets hoger tempo dan normaal! We zijn met de 'sledge' gaan sledgen van een zeer steile berg. Vraag maar aan Karen en haar staartebeentje!! Daarna meegedaan in een complot voor een verrassingsfeestje en Karen Kharma laten zien. Donderdag hebben we eens getoond wat echte chocolade is in een chocoladefondue-party met echte Côte d'Or. De sauna en de schaatspiste zijn ook ingewijd door de gezusters Leyman en nadien zijn we nog blijven plakken op een filmavondje. Mijn respect voor South Parc is gegroeid. Onze laatste avond hebben we nog een leuk kotfeestje gehad in moas 2. Zondag zijn we dan nog naar Helsinki gegaan om toch wel iets van cultuur te zien. Deze keer heb ik meer gezien en is mijn beeld van Helsinki al wat veranderd. Ik ben ook voor de eerste keer lekker gaan eten!! Mhhhh. Dankzij dat mijn rug de kaarten die de dienster liet vallen opving (ik vertaal: de menukaarten vielen plots op mijn rug), kregen we nog eens 5,40 euro korting!! Jiha.

Na het bezoek van mijn zus was het wel niet zo leuk. Heimwee kwam een beetje veel terug en ik realiseerde mij ook dat ik eens dringend moet beginnen werken aan mijn schoolopdrachten. Daarom dat ik de volgende dagen goed ga werken, want vrijdag 21 maart gaan we voor vier dagen naar Rusland (normaalgezien Moscou en Sint-Petersburg). Nadien komt Pieter (eindelijk!) en daaropvolgend mijn leerkracht uit België.

En hoe zit het daar??!! Beetje nieuws uit België op mijn blog is ook altijd leuk. Finland is soms saai hoor. Alhoewel, ik geniet van alle kleine dingetjes. Plots een hollands-sprekende fin achter de balie in de kantine tegenkomen, superlieve mensen spreken, fins leren van mijn cliënten, een berichtje van thuis, een sneeuwvlokje, een telefoontje van een mede-erasmusser om te vragen waar ik zit, mannen die me helpen om mijn virus van mijn pc te verwijderen...

Liefdevolle groet!
Ellen

Ps. Ik heb een virus, dus geen vreemde dingen via msn openen. Normaalgezien krijg je er geen last van, want het is denk ik enkel actief op het netwerk hier in Moas.

ga dat zien, ga dat zien!

Eindelijk staan er weer nieuwe foto's op mijn space!! Sorry voor het lange wachten, hopelijk hebben jullie dubbel zoveel kijkgenot daar!! Ik schrijf zo vlug mogelijk nog eens mijn verhaal van de voorbije 2,5 weken. Tis al veel te lang geleden.

N dikke knuffel aan elk van jullie!